Gentryfikacja na przykładzie polskich miast

Współczesne miasta, zwłaszcza te największe spośród nich, są miejscem licznych przekształceń gospodarczych, społecznych i przestrzennych. Jednym z najciekawszych zjawisk, które zachodzi również w polskich metropoliach, jest gentryfikacja.

Proces ten zależy od wielu zmiennych i należałoby podchodzić indywidualnie do każdego miasta, by móc dokładnie opisać jego przyczyny i skutki, gdyż jego przebieg jest uzależniony od lokalnej tkanki miejskiej, a także warunków społeczno-ekonomiczno-kulturowych.

Można jednak wskazać pewne wspólne prawidłowości:

• Gentryfikacji ulegają dzielnice położone w sąsiedztwie centrum biznesowo-adminstracyjnego, zaniedbane i zamieszkałe przez uboższe grupy społeczne.
• Gentryfikację zwykle rozpoczynają działający oddolnie tzw. gentryfierzy (bądź gentryfikatorzy), często pochodzący z danej dzielnicy. Należą do nich, zwłaszcza w pierwszej fazie przedstawiciele wolnych zawodów, artyści, często członkowie mniejszości (seksualnych, etnicznych), podnoszą oni status estetyczny i prestiż dzielnicy.
• Następnie następują działania na szerszą skalę podejmowane przez firmy deweloperskie (rewitalizacje starych budynków mieszkalnych i terenów przemysłowych), bądź władze samorządowe (plany rewitalizacji).
• Prowadzi to do zastąpienia pierwotnej grupy ludności warstwami zamożniejszymi, co prowadzi często do konfliktów społecznych.

Więcej o zjawisku gentryfikacji, jej przebiegu i miejscach występowania przeczytasz TU.

Praca zdobyła II miejsce w konkursie na najlepszą aplikację Story Maps, organizowanym przez Zespół Edukacji Esri Polska oraz Komitet Główny Olimpiady Geograficznej.