Rośnie światowy popyt na nikiel – czy ucierpi na tym bioróżnorodność?
W produkcji akumulatorów do pojazdów elektrycznych odnotowuje się coraz większe zużycie niklu. Jak wydobywać ten metal dla potrzeb zrównoważonego transportu – nie naruszając przy tym równowagi ekologicznej na obszarach wydobywczych?
Aby zrównoważyć wpływ swoich działań na przyrodę, niektórzy stosują kompensację bioróżnorodności. Innowacyjne wykorzystanie analityki lokalizacyjnej pokazuje, że przynajmniej w jednym przypadku praktyka ta zdaje się działać.
Rosnący popyt wystawia na próbę górników niklu
Rosnący rynek pojazdów elektrycznych, które wymagają niklu do swoich akumulatorów, do 2030 roku niemal podwoi globalne zapotrzebowanie na ten metal. Analitycy mają wątpliwości, czy obecna infrastruktura górnicza jest w stanie sprostać takiemu zapotrzebowaniu.
W raporcie McKinsey z 2020 roku postawiono inne pytanie – czy górnictwo niklu może się rozwijać, spełniając jednocześnie kryteria środowiskowe, społeczne i kryteria ładu korporacyjnego (ESG). Nowe badanie opublikowane w recenzowanym czasopiśmie Nature Sustainability, w którym przeanalizowano wysiłki zmierzające do ograniczenia utraty bioróżnorodności w pobliżu kopalni niklu na Madagaskarze, wskazuje, że jest to możliwe. Wyniki te to dobra wiadomość dla każdej firmy, która przyjmuje podejście geograficzne do celów ESG.
Bioróżnorodność a ESG
Jak wynika z najnowszych raportów, firmy i inwestorzy coraz częściej postrzegają ochronę różnorodności biologicznej jako równie ważną jak powstrzymywanie zmian klimatycznych.
World Wildlife Fund (WWF) twierdzi, że do 2050 roku utrata różnorodności biologicznej może kosztować gospodarkę światową 10 bilionów dolarów w postaci utraconych „usług ekosystemowych„. Według WWF wiele firm zaniepokojonych swoim wpływem na różnorodność biologiczną przyjmuje strategię opartą na analityce lokalizacyjnej wykorzystując system informacji geograficznej (GIS) do zrozumienia złożonych danych środowiskowych.
Koncepcja kompensacji zmian klimatycznych jest prosta: jeśli firma jest odpowiedzialna za pewną ilość wydzielania, podejmuje kroki w celu usunięcia z atmosfery równoważnej ilości emisji.
Właściciele kopalni Ambatovy na Madagaskarze zastosowali model kompensacji utraty różnorodności biologicznej. Konkretnie, starali się zrekompensować wylesianie spowodowane wydobyciem niklu poprzez działania mające na celu zapobieganie wylesianiu w pobliżu, w znacznej mierze spowodowanemu działalnością rolniczą.
W badaniu Nature Sustainability niezależni naukowcy wykorzystali modele pomagające przewidzieć, jak duże wylesienie miałoby miejsce, gdyby nie kompensacje stosowane przez górników wydobywających nikiel. Na podstawie map i analityki lokalizacyjnej autorzy doszli do wniosku, że działania offsetowe są na dobrej drodze do zapobieżenia wylesieniu w równoważnym stopniu.
Ograniczenia kompensacji
Naukowcy zauważają, że pomysł stosowania kompensacji w przypadku utraty różnorodności biologicznej jest kontrowersyjny. Na przykład komplikuje to kwestie sprawiedliwości, ponieważ część wylesień, którym udało się zapobiec w pobliżu kopalni na Madagaskarze, dotyczyła drobnych gospodarstw rolnych.
Ponadto autorzy zwracają uwagę, że wylesianie jest niedoskonałym wskaźnikiem utraty różnorodności biologicznej. W przeciwieństwie do kompensacji zmian klimatycznych, które opierają się na jasnych wskaźnikach, takich jak emisja dwutlenku węgla i metanu, składniki różnorodności biologicznej mogą być trudne do wyodrębnienia.
Niemniej jednak analiza wydobycia niklu na Madagaskarze pokazuje, że kompensacja utraty różnorodności biologicznej jest możliwa – a dzięki skutecznej analityce lokalizacyjnej można ocenić powodzenie tych działań.
Różnorodność biologiczna – wspólny wysiłek
Dla firm, dla których różnorodność biologiczna jest jednym z elementów polityki ESG, wnioski z badania są następujące:
- kompensacja nie jest lekarstwem na wszystko,
- każdy program kompensacji należy starannie ocenić, a analityka lokalizacyjna zapewnia przydatne ramy do przeprowadzenia takiej oceny.
Mapy i analizy oparte na systemach informacji geograficznej nie tylko pomagają naukowcom przyjąć podejście do oceny oparte na danych, ale także mogą promować przejrzystość i współpracę między różnymi podmiotami.
Dzięki analityce lokalizacyjnej przedsiębiorstwa, które współpracują z organizacjami pozarządowymi i rządami w zakresie kompensacji przyrodniczej, mogą regularnie analizować postępy w tej dziedzinie i dzielić się informacjami. Tego rodzaju ocena może sprawić, że różnorodność biologiczna z abstrakcyjnego celu ESG stanie się rzeczywistością opartą na danych.